De onderstaande video maakt je duizelig. Je beleeft de reis van en onbemande Duitse onderzoeksraket die wordt gelanceerd vanaf een basis in Zweden. De raket, een Mapheus-5, had een aantal wetenschappelijke experimenten aan boord om materialen in gewichtloosheid te testen. De organisatie er achter is het DLR. Het mooie is dat de raket net zo daalt als hij opstijgt: rechtstandig, zoals de beroemde Kuifje-raket in de twee stripalbums Raket naar de maan en Mannen op de maan. Lift Off!
Max Fisher (Washington Post) publiceert regelmatig interessante graphics. Neem deze, over gastvrijheid
Haal factor 50 maar uit de kast en de ventilator onder het stof vandaan. Pak de koelboxen uit de berging en bereid je alvast mentaal voor op filefrustratie richting de stranden. Er komen dagen aan dat binnen zitten met de ramen dicht koeler is dan buiten iets ondernemen. Althans, dat is de verwachting. We hebben een overzicht gemaakt van de belangrijkste dingen over de hitte deze week.
Voor de komende dagen worden temperaturen ruim boven de 25 graden voorspeld, met enkele dagen tropische temperaturen van boven de 30 graden. De kans is groot dat Nederland de eerste hittegolf sinds 2013 krijgt (toen van 21 tot en met 27 juli), een term die wordt gebruikt als het ten minste vijf dagen 25 graden of warmer is, waarvan minstens drie boven de 30 grade
Vandaag is het op sommige plekken, vooral in het zuiden, al maximaal 28 graden. Morgen zal het al plaatselijk (ruim) boven de 30 graden worden; in het zuiden is volgens het KNMI 33 graden mogelijk. Zoals het er nu naar uitziet worden vooral donderdag en zaterdag erg hete dagen, met verwachte temperaturen van maximaal 34 graden (donderdag) en zelfs 36 graden (zaterdag). Er is vanaf donderdag wel kans op een onweersbui.
De Europese Unie heeft 7,4 miljoen euro subsidie toegekend voor een duurtest met het nieuwe proces om ruwijzer te maken dat bij Tata Steel in IJmuiden wordt ontwikkeld. De half jaar durende test met de HIsarna-proefinstallatie vindt in 2016 plaats. Het HIsarna-project richt zich op het ontwikkelen van een nieuw proces om ruwijzer te maken, waarbij de voorbewerking van kolen en ijzererts niet langer nodig is. Indien succesvol, kan dat er toe leiden dat er over 10 tot 15 jaar staal kan worden gemaakt met een breder palet aan grondstoffen (inclusief te recyclen materialen) en minimaal 20% minder CO2-uitstoot. De duurtest in 2016 kost zo’n 25 miljoen euro. De EU subsidie bedraagt bijna een derde van dat bedrag en is onderdeel van het Horizon 2020 SILC-II-programma van de EU.
“We stellen het op prijs dat de Europese Unie een veelbelovend en mogelijk baanbrekend project als HIsarna ondersteunt”, aldus Karl Köhler, chief executive van de Europese divisies van Tata Steel. “We hebben nog een lange weg te gaan bij het doorontwikkelen van deze technologie en daarbij is ondersteuning vanuit de EU onontbeerlijk. De staalindustrie maakt integraal onderdeel uit van de circulaire economie, strevend naar nul afval door voor 100% materialen te recyclen en hergebruiken. HIsarna kan in de toekomst een rol spelen in het creëren van een duurzamere Europese economie met een lage CO2-uitstoot. Tata Steel en zijn partners is blijven investeren in deze doorbraaktechnologie, ondanks de moeilijke economische omstandigheden in Europa. Maar toekomstige stappen in de ontwikkeling van HIsarna vereisen investeringen van een niveau dat uitstijgt boven wat de projectpartners kunnen bijdragen en boven waar subsidieprogramma’s van de overheid op dit moment waarschijnlijk in kunnen voorzien. We hebben langetermijnondersteuning nodig van de EU voor het HIsarna project. Als de testen van volgend jaar succesvol zijn, is de volgende fase het ontwerpen, bouwen en testen van een proeffabriek op industriële schaal. Dat kost zo’n 300 miljoen euro,” aldus Köhler.
Langdurige productie
De half jaar durende test met de HIsarna installatie in 2016 heeft meerdere doelstellingen. In de eerste plaats willen Tata Steel en de projectpartners aantonen dat de installatie gedurende langere perioden ruwijzer kan produceren. De vier voorgaande testen duurden elk zo’n twee maanden, waarbij er maximaal drie dagen aaneengesloten ruwijzer werd geproduceerd. Daarnaast zal worden onderzocht wat de maximaal haalbare CO2-besparing is en zullen proeven worden gedaan met het inzetten van diverse soorten grondstoffen, schroot en bijproducten uit het staalproductieproces.
Voordelen HIsarna
Het belangrijkste voordeel van de HIsarna-technologie is dat twee energie-intensieve voorbewerkingsstappen uit de traditionele ruwijzerproductie kunnen komen te vervallen. IJzererts hoeft niet eerst te worden omgezet in sinter (luchtige brokken) of pellets (knikkers) en kookskolen hoeft niet te worden omgezet in kooks.
Als HIsarna in de toekomst op industriële schaal kan worden toegepast, kunnen staalfabrikanten productiekosten verminderen, een forse energiebesparing en CO2-reductie realiseren én een volgende stap zetten op het gebied van efficiënt omgaan met grondstoffen. Additioneel voordeel is dat ook de uitstoot van fijn stof, dioxines, stikfstof en zwaveloxides wordt gereduceerd ten opzichte van het huidige proces.
HIsarna is een initiatief van Tata Steel en Rio Tinto. Het project wordt gerealiseerd in nauwe samenwerking met collega-staalproducenten ArcelorMittal, ThyssenKrupp en Voestalpine en technologieleverancier Paul Würth.
Horizon 2020
Horizon 2020 is het programma van de Europese Commissie om Europees onderzoek en innovatie te stimuleren, met als doel het concurrentievermogen van Europa te vergroten. Bedrijven en kennisinstituten worden gevraagd samen oplossingen te bedenken voor maatschappelijke vraagstukken als klimaatverandering en betaalbare duurzame energie.
Het zou wel eens kunnen dat zonder Duitsland de beste Scandinavische misdaadseries zoals “The Killing”, “Wallander”, “The Bridge” nooit zouden zijn gemaakt. Deze series zijn allemaal geproduceerd samen met Duitse publieke netten die weten hoe verzot hun kijkers zijn op krimi’s. Maar met hun complexe karakters en veelgelaagde verhalen bieden de Scandinavische programma’s iets totaal anders dan de tamelijk rechtlijnige moraal en de simpele verhaallijnen van de traditionele Krimi’s die soms al decennia bestaan, zoals Tatort. Hoewel die een miljoenenpubliek bereiken, zijn ze niet te vergelijken met het internationale drama dat ze hebben geholpen te creeren.
Van 24 maart tot 28 juni organiseert het Museo del Prado in Madrid een opmerkelijke tentoonstelling rond Rogier van der Weyden (1399/1400-1464). Curator van de expo is Lorne Campbell. De expo valt samen met de restauratie van De Kruisiging uit de collectie van El Escorial nabij Madrid. De restauratie vindt op dit moment plaats in het Prado. Het is een gedroomd moment om van der Weydens twee bekendste monumentale schilderijen, De Kruisiging en De Kruisafname (Prado) samen tentoon te stellen. Een derde topstuk, de Miraflores triptiek wordt door de Gemäldegalerie in Berlijn uitgeleend. Ook het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen leent een belangrijke triptiek uit: De Zeven Sacramenten. De zeven sacramenten zijn gegroepeerd rond een Kruisiging die zich in het schip van een gotische kerk bevindt. Op het linkerpaneel worden het doopsel, het vormsel en de biecht uitgebeeld. Het rechterpaneel toont de priesterwijding, het huwelijk en de ziekenzalving.
Van der Weyden behoort tot de grootste kunstenaars van de vijftiende eeuw. Zijn werk heeft innoverende kwaliteiten die een enorme invloed hadden op andere schilders. Hij gaf zijn werken een emotionele intensiteit die de toeschouwer onmogelijk onberoerd laat. In de tentoonstelling worden uiteenlopende en fundamentele aspecten van zijn artistieke loopbaan onderzocht, bijvoorbeeld de verregaande vervlechting tussen zijn werk en sculptuur, en de traceerbare invloed van zijn kunst op de Spaanse kunstproductie. Men focust op Van der Weydens monumentale schilderijen.
Expo Rogier van der Weyden (ca. 1399-1464) 24 maart – 28 juni 2015 Museo del Prado, Madrid
Als het over Europa gaat, dan gaat het meestal zo nadrukkelijk over de Europese Unie dat je bijna vergeet dat Europa een continent is met een eeuwenoude cultuur. Een lappendeken van landen die echter altijd via een Europese cultuur met elkaar verbonden zijn geweest. Mezzina wil laten zien dat die cultuur in allerlei hedendaagse verschijningsvormen aanwezig is ook al lijken die vormen op het eerste gezicht nationale symbolen. Wij hopen dat wij kunnen bewerkstelligen dat mensen zich met het herkennen van een Europese cultuur ook Europeaan gaan voelen. Dat is hard nodig want als louter politiek project dat draait om geopolitieke en economische belangen gebaseerd op ratio zal Europa niet de harten van de Europeanen veroveren en zal het uiteindelijk ook niet kunnen overleven.
Mezzina verwijst naar de stad Messina op Sicilie, waar de stichters van de eerste Europese gemeenschap (Frankrijk, Duitsland, Italie, Nederland, Belgie en Luxemburg) in 1955 over de schaduw van de Tweede Wereldoorlog heen stapten en elkaar de hand reikten. Het is het verkleinwoord van mezzi: maniertje, middeltje, of kleintje (mezzina per acqua is een klein waterkannetje). Met zo’n mezzina kun je je dorst lessen. Er zit het woord mezzi, ‘midden’, ‘tussen’ en ‘verbinding’ in: Dat is waar het om draait in Europa.
Europa is zoveel meer dan de EU. Het is onze oase van vrede en veiligheid en het grootste culturele themapark ter wereld. Koester het door het te ontdekken.
Paul Schilperoord
Automodellen als de Citroën DS, Volkswagen Kever en Fiat 500 zijn klassieke Europese designiconen, maar wat maakt ze nou typisch Europees? Compact, lichtgewicht, comfortabel, gestroomlijnd en eigenzinnig zijn typische kenmerken van de Europese auto. Al lijken hedendaagse auto-ontwerpers minder creatief te werk te gaan, bewijzen nieuwe concept cars dat Europese ontwerpers hun eigenzinnige karakter niet verloren zijn – de fabrikanten zijn grootschaliger en voorzichtiger geworden. Een zoektocht naar de roots van de “Europa-Wagen”.
“Das Modell zum Europa-Wagen ist da!”, schreef de Duitse autojournalist Josef Ganz enthousiast in januari 1929 in het tijdschrift Motor-Kritik over het innovatieve autoprototype van de inmiddels allang vergeten Tsjecho-Slowaakse ingenieur Willibald Gatter. In een tijd waarin Europese auto’s nog groot, zwaar en log waren, was Motor-Kritik volledig gericht op één thema: innovatie. Hoofdredacteur Josef Ganz predikte sinds zijn aanstelling in 1928 over onafhankelijke wielvering, lichtgewicht opbouw, laag zwaartepunt en stroomlijning. Bovendien had Ganz als persoonlijke missie de ontwikkeling van een Duitse, of in bredere zin zelfs Europese Volkswagen.
Josef Ganz stond aan de wieg van de moderne Europese auto. Daarnaast liepen er in Europe voor de tweede wereldoorlog een aantal excentrieke en eigenzinnige auto-ontwerpers als Jean Bugatti en Gabriel Voisin rond. Zij combineerden in modellen als de Bugatti 57SC Atlantic en Voisin Aérosport wetenschap met flamboyante vormgeving en drukten daarmee hun stempel op de naoorlogse auto-industrie. Bij de kleinere merken domineerde kort na de oorlog de wetenschappelijke ontwerpbenadering van Josef Ganz, wat innovatieve stroomlijnmodellen als de Saab 92, Tatraplan en Panhard Dyna opleverden. Het absolute hoogtepunt in die lijn was de Citroën DS, die stroomlijn en design combineerde met zeer vooruitstrevende techniek.
In de dertiger jaren konden ondernemend creatievellingen nog hun eigen automerk oprichten. Die mogelijkheid verdween kort na de tweede wereldoorlog. Massaproducenten slokten de kleinere fabrikanten één voor één op of concurreerden ze van de markt. In dat proces verdween ook langzaam de eigenzinnigheid. De creativiteit is er nog wel, maar de moordende concurrentie heeft autofabrikanten voorzichtig gemaakt, erg voorzichtig.
Waarom hebben ze bij Piaggio hun model Ciao de merknaam Vespa gegeven? Wespentaille. Mode in de jaren vijftig! Vrouwen laat je toch niet wijdbeens op een motor zitten? En in amazonezit op een tweewieler werkt ook niet echt. Vandaar dat knusse voetenplankje. Dat is de taille in de designfinesse van gestroomlijnde stuurkolom voor en eivormig motorhuis achter. Vandaar Vespa, Italiaans voor wesp. Samen met pasta en pizza het meest succesvolle exportproduct. Volkomen tijdloos en als retro bezig met een nieuwe opmars als alternatief voor de auto in de steeds vollere Europese steden.
Het begon met de Volkswagen Kever, maar inmiddels heeft BMW de Minicooper heruitgegeven en Fiat de ‘500’. Er is zelfs een poging ondernomen de Oostduitse Trabant in een nieuwe designjas te steken. Automodellen als de Citroën DS, Volkswagen Kever en Fiat 500 zijn klassieke Europese designiconen, maar wat maakt ze nou typisch Europees?
De wedstrijd werd voor het eerst gehouden in 1829. Twee studerende vrienden, Charles Merivale in Cambridge en Charles Wordsworth in Oxford spraken de eerste wedstrijd met elkaar af. Vanaf dat moment werd The Boat Race af en toe georganiseerd, maar sinds 1856 wordt er jaarlijks geroeid (met uitzondering van de oorlogsjaren). Traditie wil dat de verliezer een jaar later de winnaar uitdaagt. Cambridge heeft 81 keer gewonnen en Oxford 78. Eén keer, in 1877, bleef de wedstrijd onbeslist, volgens Oxford omdat de scheidsrechter tijdens de finish onder een struik lag te slapen. (lees verder)
Het parcours is op de Theems, tussen Putney en Mortlake, over een afstand van ongeveer 7 kilometer (4 mijl, 374 yards). De wedstrijd wordt geroeid in achten. De leden van Cambridge worden aangeduid als blues; Oxford roeit in donkerblauw, Cambridge in lichtblauw en de roeibladmotieven zijn ook in deze kleuren. De boten heten de blue boats. Naast dit hoofdnummer is er ook de wedstrijd tussen de twee reserve achten, Isis voor Oxford en Goldie voor Cambridge. De vrouwen achten en de lichte achten, inclusief de reserves, varen de race ook, maar op een andere dag.
Tegenwoordig worden de boten niet meer met uitsluitend Engelsen gevuld; buitenlanders maken een steeds groter deel van de ploegen uit. Drie Nederlanders hebben meegevaren in de Boat Race: Gerritjan Eggenkamp, Sjoerd Hamburger en Roel Haen. Alledrie kwamen uit voor Oxford. Eggenkamp maakte deel uit van de winnende acht in 2002 en Hamburger in 2009. In 2010 was Hamburger de eerste Nederlandse president (kapitein) in de boot van Oxford. Haen was in 2012 de eerste Nederlander die de rol van slag vervulde tijdens de Boat Race. Oxford verloor deze race evenwel. Eén Nederlandse vrouw, Irene Grimberg, roeide in 1994 voor Oxford mee met de Boat Race voor vrouwen in Henley upon Thames.
Prestige en sponsoring voor studerende beroepsroeiers is elk jaar een hot item. The Boat Race is in de Commonwealthlanden een internationaal primetimemediaspektakel.
